Η Συμβουλευτική είναι μια διαδικασία αλληλεπίδρασης μεταξύ του Συμβούλου και του ατόμου ή των ατόμων που απευθύνονται σε αυτόν. Η Συμβουλευτική προσεγγίζει θέματα κοινωνικά,συναισθηματικά, πολιτισμικά και κοινωνικοοικονομικά.Ο γενικός της στόχος είναι να δώσει στα άτομα ευκαιρίες να επεξεργαστούν θέματα που τα απασχολούν με σκοπό να ζήσουν μια, κατά τη κρίση τους , περισσότερο ικανοποιητική και ολοκληρωμένη ζωή,τόσο σε προσωπικό επίπεδο αλλά και ως μέλη μιας ευρύτερης κοινωνίας. Η Συμβουλευτική μπορεί να χρησιμοποιείται για αντιμετώπιση και λύση συγκεκριμένων προβλημάτων, όπως η βελτίωση των ενδοπροσωπικών και διαπροσωπικών σχέσεων, η λήψη αποφάσεων, η επίλυση συγκρούσεων,η αντιμετώπιση κρίσεων, αλλά και θεμάτων όπως η αυτο-ανάπτυξη,η ανάπτυξη συνειδητοποίησης και αυτογνωσίας καθώς και η επεξεργασία των συναισθηματικών εσωτερικών συγκρούσεων κτλ.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
Η Συμβουλευτική ενηλίκων είναι μια συστηματική διαδικασία διερεύνησης μεταξύ δύο προσώπων του Συμβούλου και του θεραπευόμενου που στόχο έχει την παροχή βοήθειας σε ζητήματα όπως οι διαπροσωπικές σχέσεις(συντροφικότητα,φιλία,σχέσεις με τους γονείς/παιδιά),η επεξεργασία απωλειών, οι νέοι ρόλοι της ζωής και οι μεταβάσεις(γονεικότητα,διαζύγιο κτλ), ο επαγγελματικός προσανατολισμός, οι δυσκολίες στον εργασιακό χώρο αλλά και η επεξεργασία συναισθημάτων όπως η αγάπη, ο θυμός, ο φόβος και η μοναξιά.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΦΗΒΩΝ
Η Συμβουλευτική προσφέρει στον έφηβο την ευκαιρία να επεξεργαστεί προβλήματα ή ανησυχίες που τον απασχολούν με στόχο την αντιμετώπιση και επίλυσή τους. Δίνει στον έφηβο το χώρο για να εκφράσει σκέψεις και συναισθήματα που δεν μπορεί η δε θέλει να μοιραστεί με τους γονείς ή φίλους του.Συμβάλλει σημαντικά στην ανακούφιση από συναισθήματα άγχους, θλίψης, θυμού που πιθανόν να βιώνει ως αποτέλεσμα των σχέσεών του με τους άλλους.Οι συναντήσεις συμβουλευτικής με εφήβους είναι ατομικές χωρίς τη παρουσία γονιών, με εξαίρεση κάποιες φορές που η παρουσία τους κριθεί αναγκαία και τότε μετατρέπονται σε οικογενειακές συναντήσεις , πάντα όμως με τη σύμφωνη γνώμη του εφήβου. Η διαδικασία της συμβουλευτικής βοηθά τον έφηβο να αναγνωρίσει και να εκφράσει συναισθήματα και φόβους, να χειριστεί σωματικές και ψυχολογικές αλλαγές που φέρνει η εφηβεία, να καθορίσει προσωπικούς στόχους, να εντοπίσει αποτελεσματικούς τρόπους επικοινωνίας με τους γονείς και συνομηλίκους, να καλλιεργήσει δεξιότητες όπως η λήψη αποφάσεων, η δυνατότητα επίλυσης συγκρούσεων, να βελτιώσει τις διαπροσωπικές του σχέσεις καθώς και να προβληματιστεί για την υιοθέτηση συμπεριφορών βλαπτικών προς τον εαυτού του αν υφίστανται.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΓΟΝΕΩΝ
Η Συμβουλευτική γονέων είναι η συνεργασία των γονέων με τον ψυχοθεραπευτή με σκοπό να βοηθήσουν στην αναγνώριση και τη διαχείριση δυσκολιών του παιδιού τους έτσι ώστε να βελτιωθεί η ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του παιδιού και κατα συνέπεια η συμπεριφορά του.Τα παιδιά συνήθως δε μπορούν να ξεπεράσουν τα προβλήματα μόνα τους. Σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζεται μια εξατομικευμένη θεραπεία του ίδιου του παιδιού, με παράλληλη βοήθεια προς τους γονείς.Σε ηπιότερες περιπτώσεις, είναι πιθανό να αρκεί η συμβουλευτική γονιών για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Είναι αυτονόητο πως όταν τα προβλήματα του παιδιού σχετίζονται άμεσα με δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις, οι καταστάσεις αυτές θα βρεθούν στο επίκεντρο των συμβουλευτικών συνεδριών.Μέσα από τις συναντήσεις των γονιών με τον ειδικό βρίσκουμε τις αιτίες που μπορεί να προκάλεσαν ανησυχία ή αλλαγές στη συμπεριφορά του,αναγνωρίζουμε τις ανάγκες της οικογένειας και προχωράμε στην επίλυση όσων δημιούργησαν το πρόβλημα.Σε αυτό το σημείο αξίζει να επισημανθεί ότι η συμβουλευτική δεν είναι ένα “μάθημα”, ούτε μια σειρά συμβουλών. Όντως μπορεί ο ψυχοθεραπευτής να δώσει συγκεκριμένες συμβουλές για ορισμένα θέματα, όμως αυτό αποτελεί μέρος μόνο της διαδικασίας.Στις συνεδρίες της συμβουλευτικής οι γονείς φέρνουν προς συζήτηση τα θέματα που τους απασχολούν σχετικά με το παιδί και γίνεται προσπάθεια να δοθεί ένα νόημα στη συμπεριφορά του. Ο ψυχοθεραπευτής όντας έξω από την οικογένεια, προσφέρει συχνά μια άλλη ερμηνεία από αυτή προς την οποία σκέφτονται οι γονείς. Αυτή η “νέα ματιά” μπορεί να ανοίξει εναλλακτικούς δρόμους θεώρησης και αντιμετώπισης του παιδιού από τους γονείς του.Αλλάζοντας στάση οι γονείς, αλλάζει και το παιδί, αφού σε κάθε οικογένεια, υπάρχει αλληλεπίδραση των μελών της.